|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
http://aftab.ir/articles/religion/theosophy/c7c1218359228_love_p1.php | | | | | در سپهر عرفان ابن عربی باید متفطن و بهوش بود که هرگاه پرسش از چیستی اشیا به میان میآید، نباید هرگز در انتظار پاسخ منطقی بود.(۱) به خصوص در ساحت دوست داشتن و عشق، که گرچه وی مباحی بسیاری را مطرح میکند و جنبههای متافیزیکی و روانشناختی عشق را به کندوکاو مینشیند اما هیچگاه آن را تعریف منطقی نمیکند. |
| | | |
|
|
|
|
|
|
|
|
http://aftab.ir/articles/religion/theosophy/c7c1215344230_intuition_p1.php | | | | | عارف شهیر و شاعر سترگ ایرانی فریدالدین عطار نیشابوری، شخصیتی کم شناخته شده نیست، او به جهت خلق آثار ماندگاری چون «منطقالطیر»، «تذکره الاولیاء»، «الهی نامه»، «اسرارنامه» و آثاری دیگر، در گذر زمان همواره مورد توجه قرار گرفته و با شعرها و سرودههای ناب و معرفتی خویش، در جایگاه پرارج یکی از والامقامترین عارفان ایران زمین خوش نشسته است. |
| | | |
|
|
|
|
|
|
| http://aftab.ir/articles/religion/theosophy/c7c1212731891_theosophy_paradox_p1.php | | | | آن بخش از تاریخ اسلام در ایران که بیش از همه در شئون نظری و عملی ایرانیان تأثیر داشته، تصوف و تشیع است. درست است که در مقام همدلی، میان صهیب رومی، سلمان فارسی و بلال حبشی که جان و دلشان منوّر به نور اسلام شده بود، فرقی نیست ولی بیشک نسبتی که ایرانیان با معونیت اسلام (ولایت) برقرار کردند، نسبت خاصی بود که موجب شد پیامبر اکرم سلمان را از اهل بیت معنوی خویش بخواند. |
| | | |
|
|
| http://aftab.ir/articles/religion/theosophy/c7c1211613872_theosophy_p1.php | | | | باید همان محافل انس و نورانیت و برادری و وحدتی که در میدانهای نبرد و در جبهه بوده است و همان ارتباط معنوی که میان شما و روحانیون عزیز برقرار بوده، به مجامع داخلی و به همه محیطهای سیاسی و اجتماعی و نظامی کشانده شود؛ تا انقلاب اسلامی ما از خطر آفتها و تفرقه ها و بی تفاوتیها محافظت گردد و مبادا که این سرمایه های عظیمی که محصول سالها تجربه و تلاش در عسرتها و فراز و نشیبها بوده است، در مسیر زندگی روزمره، به فراموشی سپرده شود |
| | | |
|
http://aftab.ir/articles/religion/theosophy/c7c1211355505_theosophy_p1.php | | | | | در متون اسلامی، مکاشفه و شهود به عنوان یکی از منابع معرفت تلقّی می گردد. عرفای اسلامی به نقش معرفتی این منبع توجه کرده اند. بعضی از آنها از نقش دیگر منابع شناخت، همچون عقل، غفلت نموده اند و تا آنجا پیش رفته اند که پای استدلالیان را چوبین دانستهاند. (بررسی رابطه مکاشفه در عرفان اسلامی و تـجربه دینی در عرفان و فلسفه غـربی) |
| | | |
|
|